Jedzenie w przedszkolu

Wszyscy chcemy, by nasze przedszkolaki rozwijały się prawidłowo pod każdym względem: fizycznym, umysłowym i emocjonalnym. Z tego względu staramy się zapewniać im wszystko to, czego najbardziej potrzebują na tym etapie rozwoju, m.in.:

czas na swobodną zabawę
ciekawe zajęcia dydaktyczne (prowadzone przez doświadczoną kadrę przygotowaną do tego)
zabawy ruchowe, w tym – przy muzyce
wsparcie emocjonalne w sytuacjach kryzysowych (każdy ma kiedyś „gorszy dzień”….)
konieczny czas relaksu, spokoju, ciszy … odpoczynku…oraz
zbilansowane posiłki (śniadanie, obiad, podwieczorek)

Poniżej przedstawiamy kilka ważnych informacji w kwestii konstruowania jadłospisów w przedszkolach oraz kilka spostrzeżeń na temat spożywania posiłków przez „nasze” przedszkolaki…

Zachęcamy do poświęcenia 2-3- minut na zapoznanie się z tymi informacjami!

JADŁOSPIS

O żywienie dzieci w przedszkolu dba intendentka, która komponuje jadłospisy zgodnie z zaleceniami dietetyków. O przestrzeganie tych zaleceń w państwowych przedszkolach dba Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna (sanepid), która przeprowadza regularne kontrole oceniające te jadłospisy. Oto kilka wytycznych dla posiłków w przedszkolu:

Każdego dnia musi być podana przynajmniej jedna porcja z grupy: mięso, jaja, orzechy, nasiona roślin strączkowych lub przetworów mlecznych.
Ważne jest urozmaicenie posiłków. To znaczy, że na obiad nie podaje się kilku ciężkostrawnych potraw (np. zupy grochowej i bigosu) lub dań przyrządzonych tą samą techniką kulinarną (np. smażonej ryby i frytek). Ideałem jest posiłek lekkostrawny z dodatkiem gotowanych lub surowych warzyw.
W przedszkolnych posiłkach przeważać muszą pokarmy zmuszające do żucia. Bo jeśli zbyt często podaje się trzylatkowi papki, dziecko nie uczy się prawidłowo żuć (to ma negatywny wpływ na zgryz), a poza tym rozleniwia się i po jakimś czasie po prostu nie chce mu się pogryźć nawet skórki z chleba.
Przedszkolne menu uwzględnia bieżącą porę roku i wykorzystuje owoce i warzywa sezonowe, bo to one zawierają najwięcej witamin i składników mineralnych. Zimą częściej sięga się po mrożonki.
Każdego dnia musi być podana porcja warzyw
Każdego dnia musi być też podana jedna porcja produktów zbożowych (pieczywo, płatki zbożowe, kasze, makaron, ryż) lub ziemniaki.
Co najmniej raz w tygodniu powinna pojawić się ryba.

Panie przyrządzające posiłki w naszym przedszkolu naprawdę dbają o to, by posiłki dla dzieci były ładne i smaczne. Kanapki są kolorowe, a ich wielkość nie przytłacza dziecka (są drobne). Obiady „uczą” dzieci różnych smaków, porcje dostosowane do ich możliwości, przeważnie są dostępne dokładki dla chętnych.

JAK WYGLĄDA POSIŁEK W PRZEDSZKOLU?

Przed posiłkiem dzieci korzystają z toalety i myją ręce (uczymy dzieci, by nie wstawały podczas jedzenia od stołu i nie wychodziły z jadalni). Przedszkolaki zasiadają do nakrytego już stołu. Jeżeli jest to śniadanie – kanapki leżą na wspólnym talerzu na środku stolika, herbata (kawa/kakao) jest już nalana. Jeżeli na śniadanie jest jajecznica – panie nakładają ją wtedy, kiedy dzieci usiądą (by była ciepła). W porze obiadu dzieci zasiadają do stołu z talerzami z nalaną już zupą, natomiast na drugie danie muszą troszeczkę poczekać – panie kucharki wydają talerze z drugim daniem „z okienka”, a panie pomoce roznoszą je dzieciom. Każda grupa dostaje posiłek w tym samym czasie. Osoby chętne mogą zgłosić się po dokładkę. Posiłek trwa 25 minut. Spożywanie podwieczorku wygląda tak, jak spożywanie śniadania, tylko krócej. Około godziny 10.00 dzieci otrzymują herbatę/wodę i przekąskę w postaci kanapki, jabłka lub marchewki. Drugie śniadanie nie jest wyliczone i każdy je tyle, ile chce (i czy chce). Uwzględniamy też potrzeby dzieci z alergiami pokarmowymi.

W naszym przedszkolu nie zmuszamy do jedzenia, ale bardzo zależy nam, by dzieci przynajmniej skosztowały tych posiłków. Stosujemy zachęty i czasem system motywacyjny w postaci pieczątek, naklejek.

SPOSTRZEŻENIA WYCHOWAWCZYŃ I PAŃ DO POMOCY

Coraz częściej:

dzieci zrzucają z kanapek to, co zdrowe („wytrzepując” dokładnie kanapkę z wszystkiego, co da się zrzucić…) i jedzą chleb z masłem… zauważamy też efekt „domina”…
dopominają się o suchy chleb
nie chcą nawet skosztować podanego dania
niechętnie jedzą zupy (sporo się po prostu marnuje)
nie jedzą surówek
niechętnie piją koktajle
składają „specjalne zamówienia” – „bez sosu”, „bez surówki”, „sam makaron” itp.

Nie pozostawiamy tego bez reakcji z naszej strony, biorąc jednak pod uwagę fakt, że każde dziecko jest inne oraz szanując to, że przedszkolak może czegoś nie lubić.

W tym miejscu rodzice mogą sporo zdziałać:

Czytając dziecku jadłospis, można entuzjastycznie podejść do tematu: „Ależ pyszny obiadek macie dzisiaj! Sama bym taki zjadła! Opowiesz mi, jak smakował?”
Zachęcając przedszkolaka do skosztowania choćby kawałeczka z pojawiających się nowych potraw (ostatnio, jak podano makaron Carbonara, prawie nikt nie chciał jeść, bo nie wiedział, czy to lubi..)
Czasem może pomóc wspólne gotowanie w domu, wspólne robienie kolorowych kanapek
Zachęcając do wybrania i zjedzenia z talerza tego, co dziecko lubi